10th Farewell [2013-14]

பிரிவு மடல்

எனது முதல் வடிவம் !!

அதுவும் முத்தான வடிவம் !!

முயற்சியை வெற்றியாக்கிய

வெற்றித் திலகம் - மேலும்

எனக்குப் பெருமை தேடித் தந்த

தரணியின் மாணிக்கங்கள் …..

எந்த ஒரு தாய்க்கும்

எத்தனை செல்வங்கள் இருந்தாலும்

முதல் செல்வத்தின் மேல் என்றும்

கரிசணை அதிகமாகத்தான் இருக்கும்

அதைப்போல் தான் எனக்கும்….. எத்தனை வகையான

மாணவர்களைப் பார்த்தாலும் - இம்மாணவர்களிடம்

ஏனோ என்னையறியாத தாகம், நேசம்……

தனயனாய், தோழனாய், நல் –

மாணாக்கராய் என்றும் என்னுடன் இருந்து

என்னை வழிநடத்தியவர்கள், வழிகாட்டியவர்கள்…….

இன்று, வழிகாட்டியவர்களுக்கு வழியனுப்பு விழா !

விம்முகிறது நெஞ்சம் , இருந்தும் விழைகிறது

விடைகொடுக்க….. ஆம்

விண் என்ற சொல்லை

எட்டுவதற்கும், முழு நிலா தோன்றும்

நாளைக் காண்பதற்கும் முனைப்புடன் இருக்கிறேன்

எனது முதல்வர்கள் என்றும்

எனதருமை முதல்வர்களே என்பதை மீண்டும்

நிரூபித்துக் காட்ட - இன்று

பற்றிய கரத்தை விடுகிறேன் - மீண்டும்

இணைந்து கரகோஷம் எழுப்ப J

தன்னம்பிக்கை

முயற்சி ! பயிற்சி !! வெற்றி !!! என்று ……

முயற்சி ! பயிற்சி !! வெற்றி !!!

மணல் பரப்பும் மதிய வேளையில் – அழகிய

மணம் வீசும் மல்லிகைச் சரங்களாய் – மாணவர்கள்

மாதவம் செய்திட வேண்டுமடா – என்ற துணிவுடன்

மாமன்னன் அசோகச் சக்ரவர்த்திபோல் – களத்தில் முனைய

மிதமான புன்முறுவலுடன்  - மாணவ மணிகள்

மீத்திறன் பெற்ற புத்துணர்வையும் புதுக்களிப்பையும் தந்து

முதல் என்றுரைத்து மிரட்சி கொள்ளச் செய்தனர் அனைவரையும்…

முதல் என்ற முத்து இரத்தினத்தைக் கேட்டதும்

மூழ்கி முத்தெடுத்த பிரமிப்பு என்னுள் கொண்டேன்..

மெல்ல மெல்ல இது கனவா ?? நனவா ??! – என்ற

மேலைநாட்டினரின் மேம்போக்குத்தனம்போல் என் வினா…. ஆம் !

மை ( மெய் ) உண்மைதான் என்றுரைக்க

மொகலாய சாம்ராஜ்யம் மீண்டும் புத்துணர்வு பெற்றதுபோல்

மோப்பக்குழைந்து அக மகிழ…

மௌவலான என் மாணவச் செல்வங்களின்

கரம் பற்றினேன் … கரகோஷம் எழுப்பினேன் …..

முயற்சி ! பயிற்சி !! வெற்றி !!!  என்று ……